Reguła cichego kąta. Bardzo ważne jest, aby w miejscu, w którym się uczysz, nic Cię nie rozpraszało. Wybierz miejsce możliwie najbardziej odizolowane od otoczenia i ciche, wtedy – nawet jeśli na naukę poświęcisz jedynie 15 minut dziennie – będzie to 15 minut rzetelnej nauki w skupieniu, a nie tylko pięć, bo np. coś ciekawego powiedziano w radiu lub TV, pojawiła się nowa wiadomość na Facebooku czy zadzwonił telefon...

Reguła spokojnego żołądka. Do nauki siadaj najedzony, ale nie przejedzony, wtedy upominający się o swoje prawa żołądek nie będzie przeszkadzał. Przygotuj sobie coś do picia, tak aby nie mieć pretekstu do przerw "tylko na herbatę".

Reguła 15 minut dziennie. Kwadrans codziennej, rzetelnej nauki jest dużo bardziej efektywny niż 2–godzinne posiedzenie raz w tygodniu. Podczas krótkich lekcji nowy materiał nie zostanie przytłoczony przez zbyt wiele informacji i przez to łatwiej go zapamiętasz. Najlepiej nastaw sobie alarm w telefonie, żeby nie rozpraszało Cię ciągłe spoglądanie na zegarek. Jeżeli po jakimś czasie uznasz, że jesteś w stanie dłużej uczyć się w skupieniu, wydłuż czas do 20 czy 25 minut.

Reguła sensownego powtarzania. Nie trać czasu na zbędne powtórki materiału, który doskonale znasz, tylko dlatego że jest na tej samej stronie, co materiał, którego nie umiesz. To strata czasu! Skup się na rzeczach, które rzeczywiście wymagają uwagi. W jaki sposób wybrać te najważniejsze? Doskonałe rozwiązanie przedstawił Sebastian Leitner – niemiecki specjalista od nauki pamięciowej. Dotyczy ono dwóch aspektów – sposobu zapisywania informacji oraz selekcji materiału.

Reguła marchewki. Nic tak nie cieszy, jak mała nagroda, więc nagradzaj się za każdy sukces! Nie chodzi tu tylko i wyłącznie o nagrody rzeczowe – np. czekoladki czy inne drobiazgi. Gdy systematycznie korzysta się z pudełka do nauki, nagrodą staje się przerzucenie karteczki do kolejnej przegródki, a jeszcze większą – opróżnienie całej przegródki. Ten quiz naprawdę wciąga! Po pewnym czasie trudno Ci będzie oderwać się od powtarzania materiału, bo zechcesz fizycznie przemieścić jak najwięcej karteczek do kolejnych przegródek.

Reguła łapania okazji. Statystycznie każdy z nas traci 1 godzinę dziennie na dojazd do szkoły czy pracy, stanie w kolejce czy czekanie na kogoś. Wykorzystaj każdą taką chwilę na naukę – to idealne momenty na przejrzenie kilku kartoników lub odsłuchanie nagrań z obcymi słówkami. Naprawdę warto.

Reguła częściowego zanurzenia. Całkowite zanurzenie ma miejsce podczas pobytu za granicą – w obcojęzycznym środowisku, bez kontaktu z językiem polskim. W warunkach domowych możesz spróbować częściowo stworzyć sobie takie środowisko poprzez: słuchanie zagranicznych stacji radiowych, oglądanie filmów w wersji oryginalnej. Daje to możliwość opanowania melodii języka, typowego akcentu, potocznych zwrotów, aktualnie używanego słownictwa. Wiedzę tę trudno opanować, stosując tradycyjne metody nauki.

Nie bój się marzyć i wyobraź sobie, co chciałbyś robić w przyszłości. Masz dużo możliwości i czemu by ich nie wykorzystać? Czy masz jasną wizję swojej przyszłości? Czy chcesz zająć się w życiu zawodowym czymś zupełnie nowym? Postaraj się stworzyć wizję Twojej osoby w kontekście dalszego samokształcenia.

Wyznaczaj sobie konkretne cele i terminy ich realizacji. Kiedy wyznaczysz już cel, podziel go na małe etapy, które będziesz powoli realizował. Nikt przecież nie nauczy się od razu rachunkowości, gry w golfa, ani nie pozna nowoczesnych metod zarządzania. Bądź realistą.

Znajdź kogoś, kto ma duże doświadczenie w dziedzinie, którą chcesz zgłębić, jest praktykiem gotowym Cię wspierać i udzielić Ci cennych rad. Może to być kolega z pracy, mentor, trener itp.

Zacznij od stworzenia ogólnego obrazu. Twoja wizja samokształcenia nie może składać się z kilku, powiązanych ze sobą dziedzin, ale musi być spójna. W przeciwnym razie z poszczególnych fragmentów nigdy nie ułożysz całość.

Zadawaj dużo pytań. Nie tylko na zajęciach, ale również podczas czytania na dany temat. Szukaj źródeł uzupełniających, nowości w Internecie itp. Podchodź do zdobywanej wiedzy z refleksją.

Szukaj głównej zasady, decydującej o powodzeniu Twojego przedsięwzięcia. Czy nie jest to przypadkiem zapał, motywacja, ciężka praca, konsekwencja? Czy zniechęcasz się za szybko i nie masz za dużych oczekiwań?

Znajdź trzy najlepsze książki napisane przez praktyków w danej dziedzinie, którzy odnieśli sukces. Naucz się nowych rewolucyjnych metod. Skończ z myśleniem typowo akademickim. Postaw na rozwój idei i doświadczenie.

Naucz się szybko czytać i wyłapywać informacje. Naucz się przebiegać wzrokiem po rozdziałach książki i zwracać uwagę na najciekawsze informacje.

Korzystaj ze wszystkich zmysłów w procesie uczenia się. Obraz, dźwięk, a nawet zapach mają istotny wpływ w procesie zdobywania nowych informacji.

Działaj i jeszcze raz działaj. To głównie doświadczenie decyduje o naszej wartości na rynku pracy. Nie oczekuj przysłowiowych kokosów na sam początek. Nastaw się na ciężką pracę.

Szkoła jest miejscem, w którym sie rozwijamy, poznajemy nowe horyzonty, zdobywamy wiedzę, poznajemy nowych przyjaciół. Dzięki, szkole możemy zdobyć wymarzony zawód, czy aby napewno ? Oczywiście szkoła da nam nową potrzebną wiedzę w danym zawodzie, lecz nie nauczy nas wszystkiego, dlatego ważne jest aby to w naszej gesti bylo samodoskonalenie się. Poźniej zobaczymy, że było warto.

HTML (HyperText Markup Language) jest językiem używanym do tworzenia stron internetowych. Jest to także język znaczników, czyli oprócz głównego tekstu dokument zawiera w sobie informację opisujące go. Te dodatkowe informacje wplotywane są za pomocą znaczników, onegdaj wykorzystywanych w przemyśle wydawniczym. Dzięki językowi HTML możemy dodawać do tekstu akapity, hiperłącza, nagłówki, pliki graficzne czy multimedialne czy formularze. HTML określa także jak dokument będzie wyglądał w przeglądarce internetowej. Język ten używa znaczników występujących w parach, np: , . Dzięki nim w dokumencie wpleść również można język skryptowy, służacy do kontrolowania aplikacji .

CSS, czyli kaskadowe arkusze stylów (od ang. Cascading Style Sheets) to język używany do opisu układu elementów na stronie WWW. Można za jego pomocą zdefiniować wiele parametrów, takich jak rodzaj czcionek, kolor tła, wyrównanie elementów na stronie itp. Powstał w 1996 roku w celu odseparowania struktury dokumentu od formy jego prezentacji. Jest kilka sposobów stosowania CSS, przykładowo: użycie wewnątrz danego dokumentu znacznika „style”, jednak najbardziej użyteczną jest posłużenie się osobnym arkuszem stylów, w którym zawrzemy wszystkie informacje dotyczące układu graficznego strony.

JavaScript jest skryptowym językiem programowania, stworzonym w latach 90-tych przez Brendana Eicha i firmę Netscape. Jest to język wykorzystywany na stronach WWW. Same skrypty odpowiadają za interaktywność poprzez reagowanie na zdarzenia, sprawdzanie formularzy czy za tworzenie elementów służących do nawigacji. Ważnym jest, aby podczas tworzenia i ulepszania strony www żaden z elementów nie przestał działać po wyłączeniu w przeglądarce internetowej obsługi skryptu. Sam skrypt nie ma pełnego dostępu do komputera obsługiwanego przez użytkownika.

PHP (PHP Hypertext Preprocessor) – język skryptowy, o składni zbliżonej do innych języków programowania, jak C, C++, jednak w przeciwieństwie do nich, znacznie prostszej. Programy pisane przy użyciu PHP wykonywane są przez interpretera PHP na serwerze, który przetwarza instrukcje PHP na JavaScript i HTML. Język PHP używany jest do tworzenia nie tylko dynamicznych stron WWW i skryptów, ale i aplikacji (także graficznych przy pomocy biblioteki GTK+) działających w systemie operacyjnym. PHP zastosować można również do przetwarzania danych, a zrobić to można z poziomu wiersza poleceń.

MySQL jest systemem zarządzania relacyjnymi bazami danych opartym na licencji wolnego oprogramowania. Obecnie projekt MySQL rozwijany jest przez amerykańską firmę Oracle. Wcześniejszymi twórcami systemu były firmy MYSQL AB oraz Sun Microsystems. W czasie przejęcia projektu przez Oracle powstała alternatywna wersja systemu – Maria DB, oparta na licencji GPL, oparta na tym samym kodzie źródłowym.